Proste emocje zostały napisane w niebanalny, niekiedy wręcz w zaskakujący sposób. Niezwykłe opisy zwykłych czynności, wplatanie definicji słownikowych dodały tej książce rangi  nietuzinkowości. To nie jest kolejna nudna, cukierkowa opowieść o miłości, w której rozstanie kończy się wielkim happy endem, uwieńczonym ślubem. Znajduje się tu również kilka nawiązań do Polaków. 

Jest taka miłość, którą można określić mianem „miłości życia”, a upływ czasu nie ściera wspomnień i emocji. Taka, która  niczym blizna wypisana jest na twarzy. 

Historia została przedstawiona z punktu widzenia mężczyzny o imieniu Fritz. Jest to osoba cechująca się oryginalnością, zdolnością do komplikowania sobie życia, wielką wrażliwością i pasją do słów...

Nasze rozstania to nie tylko historia o miłości. To także historia o dorastaniu, trudach dnia codziennego i poszukiwaniu samego siebie mimo bólu w sercu i o trudnych relacjach z kobietami z powodu złamanego serca.

Fritz i Alice to para pełna sprzeczności i przeciwieństw, mieszanka wybuchowa, niczym tykająca bomba. Paryż- miasto w którym mieszkają, miasto zakochanych, jednak to nie pomaga im w trudnym, miłosnym losie, pełnym niedomówień i zapełnionym niechcianymi sytuacjami. Można powiedzieć, że jedyne co ich łączy to wzajemna miłość.Oboje rozstają się i schodzą...

Kiedy sądzimy, że para już się zejdzie i będzie żyła długo i szczęśliwie, niespodziewane zwroty akcji znów ją rozdzielają, a później łączą, a później znów rozdzielają…. I tak dalej… To opowieść o ludziach, którzy mimo miłości nie mogą być razem, jednak jest coś, niczym niewidzialna siła, która ciągle ich do siebie i przyciąga. Książka jest dowodem na to, że życie bywa skomplikowane, zaskakujące, a nieszczęście w miłości może być bolesną raną, trudną do zabliźnienia...